(Μικρογραφία γαλλικού χειρογράφου του
15ου αιώνα , Εθνική Βιβλιοθήκη Παρισίων)
Η πολιορκία της Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς Τούρκους άρχισε επίσημα στις 7 Απριλίου 1453. Ο στρατός του ήταν πολυάριθμος , άριστα οργανωμένος και εξοπλισμένος με κανόνια που προξενούσαν μεγάλες ζημιές στα Θεοδοσιανά τείχη. Ωστόσο, οι λιγοστοί υπερασπιστές της Πόλης απέκρουαν τους επίδοξους εισβολείς . Ο Μωάμεθ αποφάσισε να εξαπολύσει την τελική επίθεση στις 29 Μαϊου . Στις 21 Μαϊου ζήτησε την παράδοση της πόλης υποσχόμενος στον αυτοκράτορα και σε όσους ήθελαν ότι θα μπορούσαν να φύγουν ελεύθεροι από την πόλη. Ο Κωνσταντίνος πρότεινε να πληρώσει υψηλότερους φόρους υποτέλειας , αλλά να κρατήσει υπό την κατοχή του την Κωνσταντινούπολη και απάντησε με τα λόγια που έχει γράψει ο Σφραντζής: "Το δε την πόλιν σοι δούναι , ούτ' εμόν εστίν ούτ' άλλου των κατοικούντων εν ταύτη. Κοινή γαρ γνώμη πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν και ου φεισόμεθα της ζωής ημών". Το βράδυ της 28ης Μαϊου στην Αγία Σοφία οι ιερείς φόρεσαν τα επίσημα άμφιά τους και λειτούργησαν μπροστά σε ένα ποίμνιο μεγάλο για τελευταία φορά . Η επίθεση άρχισε λίγο μετά τα μεσάνυχτα. Η γραμμή της άμυνας έσπασε .Τότε ο τελευταίος Βυζαντινός αυτοκράτορας ξήλωσε από τη στολή του τα διακριτικά του αξιώματός του και όρμησε προς τα τείχη . Δεν τον ξαναείδε ποτέ κανείς . Με το ξημέρωμα , τα στίφη των Τούρκων εισόρμησαν και ξεχύθηκαν στη Βασιλεύουσα , η οποία παραδόθηκε σε αδυσώπητη λεηλασία , σφαγή και υποδούλωση . Η Πόλη που ήταν 1.120 χρονών , εάλω! Ο πορθητής της ήταν μόλις 21 ετών !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου